Commissies van Toezicht

De Commissies van Toezicht (CvT) in steden als Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag zagen erop toe dat zorgverleners en ziekenfondsen zich vrijwillig onderwierpen aan de in de ziekenfondsovereenkomsten vastgelegde richtlijnen en regels betreffende samenstelling van het zorgpakket en de voorwaarden voor toelating tot de verzekering. De CvT handhaafden de afspraken over welstandsgrenzen, medische controles, declaratiecontroles, kostenbeheersing en de interne organisatie. De commissies zorgden bovendien voor de uitbetaling van de honoraria.

Zij fungeerden als platform voor het overleg tussen de betrokkenen waardoor de relatie tussen zorgverleners en ziekenfondsen verbeterde. Daarnaast zorgden ze voor contacten met de autoriteiten.

In de CvT zaten geen verzekerden. Deze konden hoogstens invloed uitoefenen via de besturen en ledenvergaderingen van fondsen waarin zij waren toegelaten. De CvT deden wel dienst als ombudsinstelling voor de verzekerden.

De Controle-Bureaus die onderdeel waren van de CvT, zorgden voor professionalisering en automatisering bij de ziekenfondsen.

Na de Tweede Wereldoorlog ontstonden er Regionale Commissies van Toezicht.